میوز
میوز یه گروه راک انگلیسی هست که در سال ۱۹۹۴ در تین ماوث ایالت دون Teignmouth,Devon تشکیل شد سبک موسیقی اونا مخلوطی از سبک های ایندی،الکترونیکا،پروگرسیو راک،پانک و هوی متال و کلاسیک هست. دلیل مشهور بودن میوز به خاطر اجراهای زنده پرهیجان و وجود مرد اول گروه یعنی متیو بلامی Matthew Bellamy و علایق متفاوتش در اعتقاد به توطئه های جهانی، زندگی کاملاً متفاوت از عامه مردم، اعتقادات و نیز منابع الهامش هست. اعضای گروه میوز اینا هستن: بلامی، خواننده گیتاریست و کیبوردیست، دامینیک هوارد Dominic Howard، نوازنده درامز، پرکاشن و همخوان و کریس ولشتن هلم Chris Wolstenholme، نوازنده گیتار باس، کیبورد، گیتار و همخوان و مورگان نیچولز Morgan Nicholls که در هنگام انتشار آلبوم چهارم، به گروه برای اجرای زنده، نوازندگی کیبورد، قطعات موسیقی کوتاه و نیز به عنوان همخوان کمک می کرد.
تاریخچه میوز - ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷ سال های اولیه و شکل گیری گروه
اعضای میوز در اوایل دهه ۹۰ در چندین گروه جداگانه پراکنده بودند. تشکیل گروه میوز زمانی شروع شد که متیو بلامی ۱۴ ساله با موفقیت به عنوان گیتاریست به گروه دامینیک هوارد پیوست چون اونا وقتی که باسیست گروه تصمیم گرفت که بره در وضع دشواری قرار گرفته بودن و از کریس ولشتن هلم که یه دوست نزدیک بود خواستن که گیتار باس رو یاد بگیره! ولی بعد از اولین امتناع کریس از زدن گیتار باس، مت تصمیم گرفت که به گروه بپیونده و اینطوری بود که میوزی که ما امروزه می شناسیم کامل شد. بعد از این ماجرا گروه چندین بار نام عوض کرد که بین نام هایی مث Fixed Penalty ،Carnage Mayhem ،Gothic Plaque و Rocket Baby Dolls ( که از نام یک فیلم پور+نو+گرافی ژاپنی گرفته شده بود ) قبل از اینکه نام Muse انتخاب بشه در چرخش بود ( با توجه به توضیحات ضد و نقیضی که اعضای گروه در مصاحبه های مختلف بیان کردن، تاریخ و ترتیب زمانی این نامها مبهم مانده ). در سال ۱۹۹۴ گروه با نام Rocket Baby Dolls و با یک نماد طلسم/گوتیک در یک مسابقه نبرد گروه ها battle of the bands شرکت کردند و با داغون کردن لوازمی که در واقع برای استفاده تمام گروه ها بود و کشیدن گرافیتی روی وسایل نقلیه تمام گروه ها حال همشون رو اساسی گرفتن، داوران مسابقه این حال گیری رو باحال! تشخیص دادن و اونا رو به عنوان برنده! مسابقه اعلام کردن. مدت کوتاهی بعد از این پیروزی گروه تصمیم گرفت تا دانشگاه رو بی خیال شن و به عنوان موزیسین های حرفه ای زندگی کنن. اونا نام گروه رو Muse گذاشتن و در کلوب های محلی مث کلوب Cavern در شهر Exeter شروع به اجرای کنسرت کردن.
۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ در نقطه درخشش و پیشرفت
بعد از چن سال طرفدار جم کردن در لندن آنها اولین اجرای زنده شان را در لندن و منچستر اجرا کردن. گروه یک ملاقات مهم هم با دنیس اسمیت Dennis Smith صاحب سامیلز Sawmills یک استودیوی ضبط در یک آسیاب آبی تبدیل شده در شهر Cornwall در جنوب غربی انگلیس داشت. این ملاقات باعث اولین رکورد با کیفیت گروه و عرضه یک EP هم نام با نام گروه، ضبط شده در استودیوی درون سازمانی Sawmills با برچسب Dangerous ( نام کمپانی تولید کننده ) شد. دومین EP آنها با نام Muscle Museum توجه خبرنگار موسیقی با نفوذ بریتانیایی، استیو لمک Steve Lamacq و نیز انتشاراتی هفتگی موسیقی بریتانیایی NMF رو جلب کرد. به دنبال این اتفاقات دنیس اسمیت یک کمپانی تولید موسیقی به نام Taste Media ویژه Muse تاسیس کرد ( گروه در تولید ۳ آلبوم اولشان با Taste Media بودن ) همین یه خوش شانسی برای گروه بود که به اونا اجازه داد تا از همون مراحل اولیه کارشون فقط صداهایی رو که واقعا خودشون دوس داشتن خلق کنن. با وجود موفقیت و تحسین شدن دومین EP آنها کمپانی های رکورد موسیقی برای حمایت میوز بی علاقه بودن و تعداد زیادی از کمپانی های موسیقی نگران بودن که صدای میوز بسیار شبیه صدای گروه هایی مث Radiohead ( و بیشتر شبیه آلبوم The Bends ردیو هد ) باشه. ولی به هر حال کمپانی آمریکایی Maverick Records قبل از امضای قرارداد با اونا در پایان سال ۱۹۹۸ چندین اجرای زنده برای میوز در آمریکا ترتیب داد. و به محض برگشتن گروه از آمریکا کمپانی Taste Media چندین قرارداد رو با کمپانی های موسیقی در اروپا و استرالیا برای میوز جور کرد. جان لکی John Leckie کسی که آلبوم ذکر شده یعنی The Bends رو تولید کرد و نیز در مورد گروه هایی مث The Verve ،Weird Al Yankovic و Stone Roses هم همینطور، آلبوم اول میوز رو هم به نام Showbiz ضبط کرد. این آلبوم سبک پرخاشگر گروه رو به معرض نمایش می گذاشت و شامل شماری از شعرهایی بود که به مشکلاتی اشاره می کرد که گروه وقتی می خواست خودش را در تین ماوث نشان دهد، داشت. عرضه این آلبوم به دنبال توری بود که برای پشتیبانی مالی همراه گروه های Red Hot Chili Peppers ،Foo Fighters در آمریکا اجرا شد. و ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ سال هایی بودند که میوز در فستیوال های بزرگی در اروپا موسیقی نواخت و نیز اجراهای زنده در استرالیا و جمع کردن تعداد قابل توجه ای طرفدار در اروپای غربی.
۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ پیش به سوی ستاره شدن
دومین آلبوم آنها Origin of Symmetry باز توسط Leckie تولید شد که حاصل آن یک صدای راک سنگین و تاریکتر با گیتار باس کریس ولشتن هلم، تا حدودی افراطی، صدای تغییر یافته یا ترکیب شده، و مواردی استفاده از تکنیک های کلاسیک در آهنگ هایی مثل Space Dementia بود که منبع الهامش قطعات ساخته رخمنینف Rachmaninov بوده. گروه، استفاده از ساز های غیر اُرتدکسی مثل یک نوع ارگ کلیسا با نام ملوترون Mellotron و نیز یک کیت مجهز درام رو در این آلبوم تجربه کرد. و همچنین مقدار زیادی از افکت سرعت بالای صدای مت high-pitched vocal lines ، آرپژهای گیتار و پیانو نوازی تحسین برانگیز که از کارهای پیانیست های جنبش رومانتیسیسم Romanticism movement ، بویژه روس هایی مث سرگی رخمنینف Sergei Rachmaninov و تایکوفسکی Tchaikovski الهام گرفته شده بود. همچنین تاثیر مینی مالیست هایی مثل فیلیپ گرس Philip Grass نیز کاملا حس می شود. بلامی از سبک گیتار نوازی کسانی مثل جیمی هندریکس و تام مورلو ( خواننده گروه Audioslave و Rage Against the Machine ) الهام می گیره که تاثیر این مورد آخری(تام مورلو) در بیشتر آهنگ هایی که بر اساس ریف نوازی اند در آلبوم Origin of Symmetry و در استفاده گسترده بلامی از افکت تغییر سرعت صدا در آوازهایش کاملا واضح است. همچنین این آلبوم شامل یک اجرای تحسین برانگیز دوباره از آهنگ Feeling Good اجرای آنتونی نولی و لسلی بریکاس Anthony Newly and Leslie Bricusse هم هست. غیر عادی بودن کلّی سبک اساسا راک میوز با گروه راک Queen در دهه ۱۹۷۰ مقایسه شده. این آلبوم احتمالا باعث یک اثر شدید روی مجموعه موسیقی امریکایی شده اما Maverick تردیدهایی را درباره نوع صدای بلامی داشت ( اینکه این صدا چندان مناسب پخش از رادیو نیست! ) و از میوز خواست که تعدادی از آهنگ هاشون رو قبل از عرضه در آمریکا تغییر بدن. این برای میوز یه توهین تلقی شد و گروه اون رو نپذیرفت و کاملا Maverick رو ترک کردند و از عرضه آلبوم Origin of Symmetry در آمریکا خودداری کردند ( میوز سرانجام در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۵ اون رو در آمریکا منتشر کرد ). بعد از آن آلبوم میوز قطعات آهنگ های فیلم هالابالو Hullabalo رو هم عرضه کرد یک DVD شامل اجرای زنده شان در لزنیت پاریس Le Zenith in Paris در سال ۲۰۰۱ بود. و یک آلبوم دوتایی شامل یک مجموعه از آهنگ های بی-ساید B-Sides ( آهنگهایی که در سمت دوم نوار ضبط میشوند و در عرضه به صورت آلبوم قرار داده نمیشوند ) بود و رکوردهای چند آهنگ از اجرای زنده لزنیت هم همزمان عرضه شد. یک ای-ساید A-Side دوتایی شامل دو آهنگ سینگل Single (تکی) به نامهای In Your World و Dead Star هم منتشر شد که یک تغییر روش کلی از سبک گرند اپرای Grand Opera آلبوم Origin of Symmetry بود. این تک آهنگها با واکنش های متفاوتی از سوی طرفداران میوز روبرو شد ولی سبک و مدت زمان مناسب آهنگها برای رادیو ، به جذب تعداد زیادی طرفداران جدید کمک کرد. در شماره فوریه ۲۰۰۶ مجله کیو Q Magazine این آلبوم در رای گیری انتخاب ۱۰۰ آلبوم پرطرفدار در رده ۷۴ قرار گرفت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر